Delano danste zijn droom in Londen, maar moest door corona stoppen: “De emotionele impact was onverwacht groot”

Met een zwart trainingspak en zijn rits hoog opgetrokken staat Delano voor het danscentrum aan de Peppelensteeg te wachten. Twee sprankelende ogen kijken je recht aan. Hij doet de deur open, loopt de danszaal in en laat zichzelf rustig in een zwarte zitzak vallen. Zijn dagelijkse dansshows in Londen hebben plaats moeten maken voor een ander leven in Ede. “Ik heb net fitnesstraining gegeven bij het sportcomplex om de hoek.”

De poorten naar de professionele danswereld openen in 2012 als Delano Spenrath (26) deelneemt aan het populaire televisieprogramma So You Think You Can Dance. Niet snel daarna breekt hij zijn dansopleiding bij Codarts vroegtijdig af en besluit de wereld in te gaan. Hij omringt zich met ‘s werelds beste dansers. Voor dansprojecten woont hij onder andere in Wenen, op cruiseschepen in Latijns-Amerika en Brazilië en in Engeland. Maar zijn plek vond hij pas echt toen hij in London bij de dansgezelschap ZooNation mocht auditeren.

Delano gaat rechtop zitten. Zijn handen bewegen mee omhoog. “Ik had nog niet eerder het gevoel gehad van: ja, dit is mijn droom. Hier hoor ik.” Zijn stem wordt luider: ”De energie, de mensen, de afwisseling van modern en hiphop. Het viel allemaal precies op z’n plek.”

In zijn pauze krijgt Delano te horen dat is toegelaten bij zijn droomcrew ZooNation. Delano kijkt omhoog: “Dat was wel een emotioneel momentje, ja!” Hij draait mee in twee grote Londense producties. Één theatershow daarvan is gebaseerd op een vluchtelingengezin dat hun leven probeert op te bouwen in een ander land. Het heeft Delano’s perspectief op soortgelijke maatschappelijke zaken verrijkt. “Om mij in te leven in zo’n verhaal kijk ik documentaires en lees ik er veel over. Ik heb onwijs veel respect voor deze mensen.” Tijdens het researchproces sprak hij met vluchtelingen die dit proces zelf hebben doorgemaakt.

Delano’s dansbeweging en zijn optredens zijn nooit zonder betekenis. “Het verhaal dat ik dans moet kloppen. Elke beweging en ademhaling moet recht doen aan het verhaal. Met mijn performance wil ik tegen de vluchtelingen zeggen: ik zie jou!”  A Message in a Bottle werd geproduceerd door de prijswinnende choreografe Kate Prince, die gebruikmaakte van de muziek van Sting. De show werd opgevoerd in het Peacock Theatre, waar bijna duizend mensen in de zaal kunnen. Op de vraag hoe de show werd ontvangen antwoordt Delano: “Het applaus stopte niet, we moesten elke keer weer terug komen. Dat gevoel is onbeschrijfelijk. Die kick. Daar doe je het voor.”

Toen hij op een avond voor een dicht theater stond, wist hij het meteen. “Ik pakte gelijk mijn telefoon en kreeg het bericht waar ik al bang voor was: de productie wordt stilgelegd.” Of ze allemaal hun spullen willen ophalen, want het ziet er niet naar uit dat op korte termijn de zalen weer vol kunnen. “Ik voelde mij leeg, dat gevoel is lastig te beschrijven”, vertelt Delano terwijl hij zijn handen bij elkaar brengt en naar voren kijkt. “Het is wel emotioneel, eigenlijk is het nog steeds pijnlijk.”

De impact van corona was er financieel, maar vooral mentaal. “Eigenlijk was die emotionele impact onverwacht groot op mij. Die danswereld die opeens stilstond. Mijn wereld. Mijn leven. Ik heb tijd nodig gehad om alles rustig te overdenken.” Hij besluit het het drukke Londen te verlaten, maar Engeland nog niet. In een huisje aan de Zuidkust neemt hij de tijd om na te denken. “De overgang van elke dag keihard werken, repeteren en optreden naar een compleet lege agenda was voor mij te groot. Het heeft echt lang geduurd voordat ik mijn mind heb kunnen switchen,” vertelt Delano openhartig. 

Een aantal keer kon hij zich beroepen op uitkeringen in Engeland, maar dat is gestopt omdat hij weer in Nederland is. Delano is sinds de zomer terug in Ede. Hij vertelt opgewekt: “Mijn ouders hebben alles gegeven voor mijn carrière, het is fijn om nu bij ze te zijn”. Waar hij de dagen eerst vulde met vissen in het park en het ontmoeten van vrienden, werkt Delano nu bij een sportschool, geeft hij danstraining en is hij bezig met een AALO opleiding tot fitnessinstructeur. Geld komt langzaam binnen dankzij freelance modellenwerk.

Als zelfstandig artiest staat hij ingeschreven bij verschillende (internationale) agencies voor dans- en modellenwerk. Maar “dat werk is altijd onzeker, door corona helemaal”. Delano’s eerste televisieoptreden sinds corona was afgelopen maand bij het Gouden Televizier-Gala in Carré, Amsterdam. De dans-aanvragen trekken weer voorzichtig aan. Hij ziet dat bedrijven online performances willen aanbieden. Alleen zicht op een terugkeer naar London is er voorlopig nog niet. 

Op de vraag of corona hem ook iets heeft geleerd antwoordt hij triomfantelijk: “Ik heb geleerd dat je elke kans moet aangrijpen, want je weet niet wanneer het stopt! Maar eigenlijk ben ik vooral dankbaar voor waar ik allemaal al heb mogen dansen.” 

Dit onderzoeksdossier gaat over cultuur, kunst en corona. Wij praten graag met de lokale creatieve makers! Wat zijn jullie ervaringen? Schroom niet en stuur ons een mail via [email protected], dan nemen we contact met je op!