“Dat het voor ons als horeca de vervelendste gevolgen heeft, so be it”, zegt Ronald Dazelaar van café The Doctor in Wageningen vrij onverschillig. Althans, zo lijkt het. Naarmate het gesprek vordert wordt duidelijk dat het geen onverschilligheid is. Het is berusting. “Ik snap de besluiten van bovenaf wel, maar het blijft natuurlijk heel dubbel.” Het lijkt alsof Ronald zijn mening over de besluiten liever voor zich houdt. “Ik hink op verschillende gedachten. Het is lastig.”
Naast het effect op de ondernemer zullen er ook gasten zijn voor wie dit besluit erg hard aankomt. Een gegeven waar Petra Mulder van café Ome Jan in Ede zich zeer bewust van is. “Het is gewoon rot en dan niet eens zozeer voor mezelf, maar voor onze stamgasten. Een groot deel is alleen en op leeftijd. Zij verliezen op deze manier hun sociale contact en raken geïsoleerd, dat is echt heel triest. De regering denkt daar gewoon niet over na. Ik ben daar best wel boos over.”
Financiële onduidelijkheid
Het grootste vraagteken voor de ondernemers is de financiële situatie. Niemand weet hoe het er nu precies uit gaat zien. Als er nog een keer steun komt vanuit de overheid, hoeveel is dat dan? De meeste ondernemers zullen de eerste vier weken wel overleven, blijkt uit de rondgang van Bureau Spotlight, maar veel langer dan dat moet het niet duren. De sluiting van afgelopen voorjaar is voor veel ondernemers al een kaalslag geweest.
Ronald Dazelaar vertelt dat de eerste periode zeker effect heeft gehad op The Doctor. “Er zijn aardig wat spaarcenten doorheen gegaan.” Hoe lang hij deze nieuwe sluitingsperiode volhoudt, is onduidelijk. “Als er vanuit de staat een potje komt, dan is dit hooguit een ontzettend rotjaar geweest en komen we er uiteindelijk wel. Maar dit moet geen half jaar gaan duren zonder hulpmiddelen.” De onduidelijkheid frustreert: “Je hebt geen stip aan de horizon.”
Ook voor Ina en Jan van den Born van café De Dorpsherberg in Bennekom komt de klap hard aan. “We hebben de bar nu vijf jaar”, vertelt Ina, “Gelukkig hebben we al die tijd zuinig aan gedaan met niet al te veel gekke dingen. Daardoor hadden we een buffertje. Helaas is die tijdens de eerste lockdown wel redelijk opgegaan.”
Ina en Jan hebben afgelopen zomer dan ook hard moeten werken om die buffer weer een beetje aan te vullen. “We zijn met z’n tweetjes. Zonder personeel. Ja, dan is het bikkelen. We besloten de openingstijden te vervroegen en gingen zeven dagen per week werken. Om nu te moeten zien dat het hier weer aan op gaat. We kunnen dit jaar simpelweg afschrijven.” Toch zijn Ina en Jan niet pessimistisch. “Je kan niet bij de pakken neer gaan zitten”, zegt Ina. “Zodra alles weer mag, gaan we gewoon als vanouds knallen!”
De schouders eronder
De twee zijn niet de enige die er het beste van willen maken. Ook Casper Bijl, een van de eigenaren van café Loburg in Wageningen, laat zich niet zomaar uit het veld slaan. “Momenteel zijn we bezig om het hele assortiment in een webshop te gieten. Destijds hebben we dat niet gedaan, maar we merken dat er nu wel vraag naar is. Ook zijn we aan het kijken naar de mogelijkheden voor iets als een online proeverij. We merken dan dat de brouwerijen graag willen helpen.”
Toch is Casper realistisch en verwacht hij niet dat alles weer terug bij het oude is over vier weken. “Als je nu nog recordaantal besmettingen van rond de achtduizend ziet, dan ligt het volgens mij niet in de lijn der verwachting dat alles met vier weken weer acceptabel is om open te kunnen.” Hij heeft wel begrip voor de maatregelen: “Liever zo rigoureus op deze manier en dat we zo zonder maatregelen weer open kunnen, dan dat gekwakkel en met beperkingen open. Dat kost ons ook allemaal geld.”
Werk jij in de horeca of ben je zelf horecaondernemer en heb je een verhaal te vertellen dat wij niet mogen missen, al is het maar klein, neem dan contact met ons op via [email protected]
|
|
