Elk jaar wordt De Tegel uitgereikt. Een journalistieke prijs voor bijzondere (onderzoeks-)verhalen waar lezers op kunnen stemmen. Een van de eerdere verhalen van Laurens Verhagen, namelijk ‘de zoektocht naar een huis voor zijn zoon Boris’, is genomineerd voor de De Tegel (een journalistieke prijs voor bijzondere (onderzoeks-)verhalen. Toch vind ik het tweede verhaal dat hij over zijn zoon schreef minstens zo speciaal.
Naast het feit dat ik erg geraakt werd door het stuk, leest het weg als een goed geschreven boek. De manier waarop het is geschreven is een stijl waar ik als journalist bij Spotlight over droom en waar we absoluut naar mogen streven.
Verhagen vertelt op persoonlijke wijze over de soms vergeten doelgroep in tijden van Corona en snijdt daarbij belangrijke thema’s aan. Hoe moeilijk het bijvoorbeeld kan zijn om je kind niet te mogen bezoeken, of waarom de beslissing om je kind thuis weer op te nemen niet eenvoudig. Maar ook dat zorgverleners steeds zwaarder krijgen.
Dit stuk laat zien hoe journalistiek op persoonlijke wijze kan aantonen hoe sommige misstanden verborgen lijken te zijn, maar zo dichtbij jou kunnen gebeuren/plaatsvinden.
Wil je het hele verhaal lezen? Klik dan hier.
Meer weten over De Tegel? Je leest er hier alles over!
