Met name GeenStijl kwam in opspraak. Ze kregen van RTL en de politie meermaals een oproep om de beelden van de aanslag offline te halen. Ook uitgever Mediahuis (Telegraaf en NRC) riep hen op de beelden niet te plaatsen. GeenStijl haalde vervolgens op geheel eigenzinnige wijze uit naar deze oproepen: “Sentiment is wat we krijgen. Talkshows vol sentiment, opgediend met oogkleppen op en zonder het ooit te hebben over die steeds killere, steeds brutalere en steeds bloederiger wordende straatoorlog die de drugsmaffia van de Nederlandse narcostaat maken.”
Op BNR Nieuwsradio kon Bart Nijman van GeenStijl zijn verhaal houden. Verschillende media bespraken vervolgens de mediahetze. Nu.nl gaat in op de vraag of het strafbaar is zulke filmpjes te delen (antwoord: nee). GeenStijl gaf in hun relaas terug aan andere media dat zij ook schokkende beelden van bijvoorbeeld de moord op Pim Fortuin of Theo van Gogh hadden geplaatst. NRC ging na of hun eigen houding en die van andere media ten opzichte van dit soort beelden is veranderd: “NRC is „in de praktijk terughoudender geworden”, zegt plaatsvervangend hoofdredacteur Elske Schouten. In 2002 had ook NRC een foto van de vermoorde Fortuyn op de voorpagina, weliswaar van grotere afstand dan andere kranten, het was toch aanleiding tot kritiek en bezinning.”
Of je meer van kamp-RTL of meer van kamp-GeenStijl bent, het is wat mij betreft een interessante vraag zonder goed antwoord. Zou jij de beelden plaatsen? Waarom wel of waarom niet? Het is een lastige vraag. Zou ik de beelden zelf plaatsen? Nee. Neem ik het GeenStijl kwalijk dat ze het wel doen? Ook nee.
