Ik denk dat de vraag naar het belang van extra strepen op de regenboogvlag er een is die breed speelt. Is de regenboogvlag niet al inclusief voor iedereen, hij staat toch voor acceptatie van de hele lhbti-gemeenschap? En helpt het extra benadrukken van de acceptatie van trans personen en mensen van kleur hun inclusie ook daadwerkelijk?
Het belang van de regenboogvlag
Afgelopen tijd spraken we voor ons onderzoek over regenbooggemeenten met verschillende gemeenten in de Foodvalley, van Ede tot Nijkerk en van Wageningen tot Barneveld. Uit die gesprekken kwam naar voren dat het tonen van symbolen als de regenboogvlag vaak als belangrijk aspect wordt gezien voor het bevorderen van inclusie van lhbti’ers. De regenboogvlag tonen zou lhbti’ers zichtbaar steunen en het gesprek aanjagen onder burgers, en op die manier de acceptatie in de samenleving vergroten.
Maakt het dan uit welke vlag er gehesen wordt? En is de progress flag wel inclusief genoeg? Bepaalde groepen – zoals trans personen en lhbti’ers van kleur – voelen zich niet gesteund door de regenboogvlag. Dan kan het toevoegen van extra strepen zorgen voor meer bewustwording dat er ook voor hun specifieke inclusie nog werk aan de winkel is. Er bestaat ook een vlag met een extra cirkel, die aandacht vraagt voor intersekse personen. En moeten we lhbti’ers met een beperking niet extra steunen met een apart symbool in de vlag?
Inclusie met symbolen
De gedachte van inclusiebeleid is: specifieke aandacht voor de lhbti-gemeenschap moet ervoor zorgen dat zij in de toekomst juist niet meer als ‘apart’ wordt gezien, maar volledig wordt opgenomen in de samenleving. Eerst gaat er aandacht uit naar de huidige problemen bij deze groep, en door die op te lossen moet de gemeenschap in de toekomst geen apart inclusiebeleid meer nodig hebben. Een onderdeel van inclusiebeleid voor lhbti’ers is vaak het hijsen van de regenboogvlag op Coming Out Dag (11 oktober).
Het lastige met de regenboogvlag is alleen dat er binnen de lhbti-gemeenschap veel verschillende subgroepen vallen, met allemaal hun eigen problemen en belangen. Dat is bijna niet in één vlag te vatten. En dan toont NRC ook nog aan lhbti’ers het niet altijd eens zijn over welke vlag hen het beste representeert.
Kortom: het ‘symbolenspel’ is erg ingewikkeld en een erg gevoelige kwestie. Waar de traditionele regenboogvlag nu nog de meest gebruikte is, kan dat over een paar jaar helemaal anders zijn. Het gesprek zal denk ik nooit eindigen en de vlag zal blijven veranderen. Maar één ding is zeker: nog veel groepen binnen de lhbti-gemeenschap hebben een symbool en specifieke aandacht nodig om hun inclusie te vergroten.
In het artikel van NRC is te lezen hoe de evolutie van de regenboogvlag gepaard gaat met zowel enthousiasme als weerstand.
Wil je je verdiepen in de verschillende vlaggen binnen de lhbti-gemeenschap? Bekijk dan eens dit artikel.
