Bekijk hier het hele dossier op de website van Trouw.
In de serie artikelen wordt beschreven hoe het is om pedofiel te zijn in een tijd van QAnon en pedojagers. Vaak wordt pedofiel synoniem gebruikt met kindermisbruiker. Trouw laat zien dat dit onterecht is. Pedofiele gevoelens heb je nu eenmaal, daar hoef je geen gehoor aan te geven. Kern van het dossier zijn vier interviews met vier pedofielen, maar omdat het zo’n ingewikkeld onderwerp is, heeft Trouw het grondig aangepakt.
Allereerst begint de pagina van het dossier met een journalistieke verantwoording. De vier geïnterviewden willen namelijk anoniem blijven. Best te begrijpen gezien het onderwerp, maar Trouw heeft hier in het verleden slechte ervaringen mee gehad. Als er (voor de lezer) anonieme bronnen gebruikt worden wordt dit duidelijk uitgelegd hoe de vork in de steel steekt.
Ook heeft Trouw pagina gemaakt met veelgestelde vragen. Bijvoorbeeld: waarom zijn er eigenlijk zo weinig vrouwelijke pedofielen? Als laatste hebben ze ook de schrijver van het dossier wordt geïnterviewd. Wat waren zijn overwegingen en hoe heeft hij het aangepakt?
Wat mij betreft is dit een fraai voorbeeld van hoe je een controversieel onderwerp goed aanpakt. Neem de lezer mee in het maakproces, laat zien welke keuzes je hebt gemaakt en waarom en zet alles bij elkaar zodat de toevallige voorbijganger dit alles niet mist. Buiten dat het fascinerende interviews zijn natuurlijk.
